നിണം, ആ മനുഷ്യന്റെ രോമ കൂപങ്ങളെ
തഴുകി ഒഴുകി പുഴ പോലെ,
ആ രുധിരം കണ്ടറച്ചുനില്‍ക്കുമീ
കുരുവിപ്പെണ്ണിന്‍ തുറിച്ച കണ്ണുകള്‍,
ഭയപ്പെടുത്തുന്നു എന്നെയും.
സത്യമോ, മിഥ്യയോ തിരിച്ചറിയുവാന്‍,
സത്യ ധര്‍മങ്ങളെ എത്തിപ്പിടിക്കുവാന്‍
വെമ്പുനുവോ? വിളറി തളര്ര്‍ന്നോരാ മിഴികള്‍.
മിഴിയൊന്നു ചിമ്മി തുറന്നാല്‍ മറക്കാം
ഭീഭത്സമാം ആ രുധിര രൂപം,
പക്ഷെ ! ;
അകലെയെങ്ങോ മുങ്ങിമറയുന്നു അര്‍ക്കനും
നീറിപ്പുകയും മനവുമായ്
മിഴി ചിമ്മി തുറന്നോടിയോളിക്കുന്നു കുരുവിപെണ്ണും.
നേര്‍ത്ത സൂര്യ രശ്മിയില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങി
ഒഴുകി തളര്‍ന്ന രുധിരം മാത്രം ശേഷിക്കുന്നു അവിടെ;
രക്ത ഭൂമിയായി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ഭൂമി ദേവിയും.
തഴുകി ഒഴുകി പുഴ പോലെ,
ആ രുധിരം കണ്ടറച്ചുനില്‍ക്കുമീ
കുരുവിപ്പെണ്ണിന്‍ തുറിച്ച കണ്ണുകള്‍,
ഭയപ്പെടുത്തുന്നു എന്നെയും.
സത്യമോ, മിഥ്യയോ തിരിച്ചറിയുവാന്‍,
സത്യ ധര്‍മങ്ങളെ എത്തിപ്പിടിക്കുവാന്‍
വെമ്പുനുവോ? വിളറി തളര്ര്‍ന്നോരാ മിഴികള്‍.
മിഴിയൊന്നു ചിമ്മി തുറന്നാല്‍ മറക്കാം
ഭീഭത്സമാം ആ രുധിര രൂപം,
പക്ഷെ ! ;
അകലെയെങ്ങോ മുങ്ങിമറയുന്നു അര്‍ക്കനും
നീറിപ്പുകയും മനവുമായ്
മിഴി ചിമ്മി തുറന്നോടിയോളിക്കുന്നു കുരുവിപെണ്ണും.
നേര്‍ത്ത സൂര്യ രശ്മിയില്‍ വെട്ടിത്തിളങ്ങി
ഒഴുകി തളര്‍ന്ന രുധിരം മാത്രം ശേഷിക്കുന്നു അവിടെ;
രക്ത ഭൂമിയായി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ഭൂമി ദേവിയും.
A MOTHER A mother reveals her feelings after looking after her baby in the midst of the floods. “Around 2 am we escaped our house, somehow we swam through the floods and reached the road we lived there under plastic sheets for up to one and half months being in the road is scary for a woman and the rain continues what else can I tell you ? we have lost our livelihood where will I go with my little child…?”
A CHILD. Thoughts from a child to his younger brother about his feelings and experiences as the waters swept over them.
A MIDWIFE. A letter from a midwife to a child born during the floods.
A Dahlit. Thoughts from a man from the lowest caste in India about the desperation of his forgotten community during the floods.
